डाँडाकाँडा कुहरिोले ढाक्यो शिखरको बाटोमा
खोलानालासंगै फल्नु छ हामी नेपाली माटोमा
बस्तकिो फुल उडाइ लग्यो हुरीको बेगले
पर्देशी भुमिसिँचाइ गर्यो नेपाली भेलले।
अमुल्य जीवन बगेछ हाम्रो रगत र पसिना
खेर फाल्यौ हामीले आजबिदेशी भुमिमा
कमाउने भनिदेशमानै अबसपना बोकेर
फर्क अब नेपाली युबा चट्यान बनेर।
खाँउ कसम सबले, छाडौ हिड्न मुग्लानको बाटोमा
फुल्नु छ फेरिफल्नु छ हामी नेपाली माटोमा
सप्तरङ्गी इन्द्रेणी जस्तै सुन्दर बनेर
श्रम र पसनिाले सिँचति गरेर ।
